Σηκώνω στα χέρια το βάρος της ελαφριάς ψυχής μου...
και προχωρώ...
Ευθύνη μόνο δική μου...
Ελεύθερα να περπατώ...ακροβατώντας.....
ότι κι αν πω...έχει ειπωθεί !
Όμως είναι ο δικός μου καιρός, η δική μου χρονική στιγμή
για να αναζητήσω,να αισθανθώ,να επιλέξω...να ΖΗΣΩ... αυθεντικά !
Μεταρσίωση
λύνεται ἀπόψε στὸἄπειρο χωρὶς νὰβρίσκει ἀναπαμό.
Τὶς ζῶνες γύρω του ἔσπασε καὶἀνατινάζεται θερμὸ
τὸπνεῦμα μου σὰν οὐρανός, σὰν ὠκεανός, σὰν θάλασσα.
Σὰν γαλαξίας ἀπέραντος τὸσύμπαν σέρνω στὸχορό.
Ἥλιο τὸν ἥλιο γκρέμισα, θόλο τὸθόλο χάλασα
κι εἶμαι σὰν μίαν ἀπέραντη, πλατιὰγαλάζια θάλασσα,
ποὺοἱστενοὶπάνω μου οὐρανοὶδὲμοῦσκεπάζουν τὸνερό.
Νικηφόρος Βρεττάκος
