Κώστας Καρυωτάκης
Eνα ξερό δαφνόφυλλο την ώρα αυτή θα πέσει,
το πρόσχημα του βίου σου, και θ' απογυμνωθείς.
Με δέντρο δίχως
το πρόσχημα του βίου σου, και θ' απογυμνωθείς.
Με δέντρο δίχως
φύλλωμα θα παρομοιωθείς,
που το χειμώνα απάντησε στου δρόμου εκεί τη μέση.
Κι αφού πια τότε θα 'ναι αργά νέες χίμαιρες να πλάσεις
ή ακόμη μια επιπόλαιη και συμβατική χαρά,
θ' ανοίξεις το παράθυρο για τελευταία φορά,
ή ακόμη μια επιπόλαιη και συμβατική χαρά,
θ' ανοίξεις το παράθυρο για τελευταία φορά,
όλη τη ζωή κοιτάζοντας, ήρεμα θα γελάσεις.
Ζήσε λοιπόν...τώρα... με τη ματιά ενός παιδιού !
Image may be NSFW.
Clik here to view.
Clik here to view.
