Στην δροσιά του πρωινού
καλωσορίζουμε τη ζωή
...με τα χρώματα και τα αρώματα
να γεμίζουν τη ματιά έκπληξη !
..τι αθωότητα τι ομορφιά !
Στον φωτεινό ήλιο
του μεσημεριού αποξεχνιόμαστε
...δημιουργία ,
κατάκτηση του παντός
λησμονιά της αθωότητας...
κι έρχονται οι σκιές του απογεύματος...
γεμίζει φόβο η ψυχή για το σκοτάδι που έρχεται..
ο φωτεινός ήλιος του μεσημεριού θα βασιλέψει...
ότι κατακτήθηκε θα χαθεί...
Δώσε μου λοιπόν την αγάπησου...
να σου δώσω την δική μου...
νόημα να δώσουμε σ αυτή τη μέρα!
